miejsce bardzo popularne i oblegane przez ludzi, chociaż może nie tych godzinach. centrum niemal miasta skąd wracała też jude z późnych wykładów i następnie ćwiczeń. nie bala się wracać w tak późną porę do domu, mimo to z pewną obawą jednak i zachowaniem ostrożności szła dośc szybkim tepem trzymając kurczowo się torby.

rozumiem, że to jude a nie caroline. mathias sobie spacerował spokojnie, bo wcześniej szukał inspiracji, żeby może coś nakręcić, a potem skręcił sobie skręta, która spalił spokojnie gdzieś niedaleko mets, bo stąd miał trochę bliżej do domu. i sobie spokojnie szedł w sumie. i zobaczył znajomą mu sylwetkę (nie znoszę poznawiania, musimy to pominąć) i trochę przymrużył oczy, był jak taki zjarany szop na przyczajce, ale po chwili krzyknął:
- jude! - 'ude' było już na tyle zdecydowane, że musiała się zatrzymać, po prostu nie pozostawiał jej wyboru.

tak tak, napisałam już z prośbą o zmianę nicku. w sumie ładnie, bo też nie lubię poznawania się bo to taki trochę suchar. w każdym razie usłyszała znajomy głos, bo tam powinno być jude, cnie. obróciła się nieco przestraszona i jednocześnie zatrzymała w miejscu. z lekkiego zestresowania nie poznała jego głosu tak od razu ale gdy przymrużyła oczy i go poznała to się tylko szeroko uśmiechnęła i pomachała czekając jak chłopak do niej podejdize.

podszedł, zgodnie z oczekiwaniami, nawet dość żwawym krokiem.
- cześć dziewczynko, kogo ja tu widzę o tej porze. - uniósł brwi, z lekko zmrużonymi oczyma przypominał teraz pewnie chinczyka, ale bez aparatu na szyi. ej soraski, ale chyba powoli zaczynam zasypiaćć.

spuściła niejako wzrok po chłopaku, ale nie zrobiła tego złośliwe, tylko tak. - a wracam do domku. a ty co, chcesz mnie odprowadzić? - spytała uśmiechając się i zakładając włosy za ucho. lubiła mathiasa, zresztą wielu chłopców lubiła, szczególnie jak mieli co do pokazana w majtkach. no spoczko, a ja się zabieram za niemca